FARUK SEYREK

Sınıfımızın yarısının en büyük şansı sevgili seçkin okulumuzda orta okul, lise, üniversite yıllarımızı, yaklaşık 12 yılıi, aynı ortam, aynı aile yuvası, aynı arkadaşlarla sürdürebilmemizdir.  Bu sansı yakalayan  son sınıf  idik.  İlerki yıllarda orta-lise-üniversite aynı kampusta okuyabilmiş bizler dışında kimseye rastlamadım.  Anlattığımda herkes gıpta etti; anlamakta zorlandı.

RC Yüksek Okulu İş İdaresi ve İktisat bölümuüne devam ettim.  Orta-lise yıllarımızda nadiren geçtiğimiz çamurlu futbol sahasını hergün birkaç kez geçer oldum.  Gündüzlü olup,  babamın 1952 model eski aracının bana devredilmesinden mutlu, Sinema Kulübü ve Türk-AFS Derneği’ndeki uğraşım yanında, Theodorus Hall’da kurulan Fransızca/Almanca dil Laboratuarında çalışmaya başladım. Bu işimde Ara Izmitli’nin desteğine müteşekkirim.  İki yaz Viyana Univ’de kurslara katıldım. Son sınıfta Muhasebe Prof asistanlığına ilave Anderson Hall'da kemerli üst kat odada sürveyanlık görevlerimi zevkle /şevkle yaptım.  1957’de yattığımız yatakhanenin bitişik odası olması ayrı haz verdi.  RC Yüksek’te 1967’de başladığım iş hayatım sayesinde çok erken emekli olabildim.  Okulumun bana iş vermesine müteşekkirim.

1969’da  RC  İş İdaresi'ni bitirip ABD’de Tuck School at Dartmouth College'da MBA derecemi 1971’de alıp Univ of Connecticut'ta öğretim üyeliğine basladim.  Yurda dönüp Boğaziçi’nde part-time hocalık ve Borusan Grubu Planlama’da çalıştım.  1975-79 Borusan Grubu Mali İşler Direktörlüğü, 1979-80 İstanbul Bankasi Gn Md Yard sonrasında 1982 başında  kendi danışmanlık şirketimi  Nişantaşı’nda kurdum.  Türkiye’nin dışa açılmasında ihracatçılara, 1982’den sonra yurda gelen yabancı sermayeye hizmet veren minik butik bir danışmanlık şirketi.  Sadece uygulamacı.  American Express Bank Türkiye’nin açılışından başlayarak Toyota araçlarının ithali ve otomobil fabrikasının ilk aşama müzakereleri, Yeşilköy International Hospital, Ankara Sheraton Oteli, bir otoyol projesi  dahil (çoğunluğu fabrika olan)  yaklaşık 35 kadar yabancı sermayeli  şirketin fiziksel yatırım projelerinde fiili/yetkili görev üstlendim.  Birçoğu Türkiye’deki ilk birimlerini kurmakta iken, yabancı sermayeli şirketin yatırım izinlerini ve organizasyonu hazırladım.  Bir Japon dev bankasının Türk Hazine’sine sağladığı dış kredilerde devletimizle müzakereleri yürüttüm.  1982-2001 yılları arasında kısa süreli (bazen günlük) dış seyahatlerim mutad yaşamımın parçası olmuş idi. Çalışma koşulları değiştiğinden 2003'te emekliliği secip yılın birazını Montreal de geçirme kararı aldım.  Mezunlar Organizasyonunda aktif oldugum ABD'deki okulumun çok yakınında bulunmayı tercih edip  Montreal’i seçtim. Şu anda gönüllü faaliyetlerime  eğitim kurumları ve Rotary içinde (fahri danışmanlık ve ülkeme burs sağlayarak) devam etmekteyim. 

Kaybettiklerim, bazı yatakhane arkadaşlarımın tanıdıkları, rahmetli anne ve babam (1999); kazandıklarım ise oğlum Uğur (1977), gelinim Çiğdem (2008 evlenme), torunlarım Aksel (2011) ve Aslan (2014).

Güzel ve kalıcı bu basılı belgeyi hazırlayanlara çok teşekkürler, sağolun. 


Okul sonrası
Öğrenciler