CENGİZ GÜROL

 

RA'da nihari idim, altımızda sınıf olmaması bayağı stresli idi .

Orta 3'te honour'lu olduğum halde Nash'in geometriden beni ikmale bırakmasını unutamıyorum.

İngilizce edebiyat öğretmeni Charles Clopp ya  prep 2 ya da orta 1'de bir kompozisyon yazmamızı istemişti sınıfta. Konu‘’NEVER AGAIN‘’ idi.

Hepimiz bir şeyler yazmaya başladık işte şöyle bir şey yaptım da bir daha yapmayacağım diye falan; aniden rahmetli Ömer Kavur kâğıdını Clopp’ın önüne koyup sınıfı terketti. Ertesi gün derste Kompozisyon not sonuçları açıklandığında Ömer Kavur‘un notu 100 dedi Mr Clopp. Boş  kompozisyon kâğıdının üzerinde büyük harflerle kompozisyon konusu ‘’NEVER AGAIN‘’ yazıyormuş.

Son senem leyli geçti: hafızlar yatakhanesinde idim tesadüfen (Hasan Garan, Çağlar Keyder, Reşad Kayalı, Selçuk Erden, bir ara da Avadis Hacınlıyan arasında) geceleri sabahlara kadar bu arkadaşların olası sınav soruları ve bilgi paylaşımlarını biraz da içkili kafayla dinleme zorunluluğu hiç çalışmadan çalışmış olmak oluyordu.

Averajım da iyi olduğundan geceleri 11'de Mr Hobson'u uyandırmak için Nazmi‘den 10.45 de ayrılıyordum. Hobson'un da 8-9 kişinin ayrı aralıklarla kendisini uyandırıp ‘’present sir ‘’ demesinden hemen sonraları tekrar uyuyabilme sırrı "yarım bardak süte  bir kaşık konyak"tı.

Robert Kolej imtihanını kazanmama rağmen üniversite için Mr. Bull bana recommendation vermedi .  Allah razı olsun zira o gevşeklikle yapamazdım.

İstanbul Üniversitesi dörtbuçuk yılda bitti . Arada rahmetli Josef Koronel ve Marsel Geron’un yol göstermeleri ile Kudüs üniversitesine de yazılmıştım. Neyse sıcak yüzünden çabuk dönülüp İstanbul Üniversitesi ekonomi bölümü bitirildi.

1974 Milli Güvenlik Kurulu Genel Sekreterliğinde mütercim yedek subaylık sonrası İktisadi Kalkınma Vakfı'nda araştırma uzmanlığı yaptım. AET ortak Pazarı için Türkiyenin 12 ve 22 yıllık listelerinin hazırlanmasında payım oldu. Bu nedenle de İngiltere'ye giden 5 kişilik heyette idim.

Sonraları 2 yıl kadar İzmir'deki aile şirketinde görev yaptım. 1980’den beri yün tops ve biraz da iplik ile ilgili birçok mümessilliklerim oldu. Halen home office sistemi ile yarım aktifim.

23 yaşında baba oldum. Şimdi 44 yaşında psikolog doç dr bir kızım ve ondan 15 ve 7 yaşında iki erkek torunum var. Oğlum 33 yaşında üniversite mezunu, bana yardım ediyor.

Hobilerim arasında balıkçılık ön sırada – bunun için beş ay Marmaris'te yaşamaya çalışıyorum-ilaveten şiir yazma (basılı kitabım var), amatörce gitar, ve tabii akşamcılık. Filiz gurubunu çok kıskanıyorum; gurubun arkadaşlıklarını devam ettirmelerini gururla takip ediyorum.

Halen Zekeriyaköy İstanbul'da yaşıyorum

 

İnsan;
Yaşamın kiri
Saymazsan  sevdayı, türküyü, şiir’i.


Okul sonrası
Öğrenciler