ZİYA GÖKÇEK

Hayatımda hiç kendim ile ilgili birşey yazmadım, çok gereken durumlarda üç satır “inert” bir şeyler karalayarak vaziyeti idare ettim. Ancak ne var ki sevgili Nabi beni Reflections 65’deki eski write-up’ı kullanacağı şantajı ile tehdit edince çaresiz oturdum bu satırları yazmaya koyuldum.

Liseden sonra aynı kampüsde 4 yıl daha geçirdim, ’69 da Kimya Mühendisi olarak ayrıldım ve doğru askere gittim. Daha ilk günden itibaren Kolejde alıştığımız hayata taban tabana zıt askerlik hayatı ile

Mr. Bull ve Mr. Hobson’dan aldığımız çevreye adaptasyon becerisi ile çok keyifli bir 18 ay geçirdim.

Askerlik bittikten sonra bir ilaç fabrikasında Türkiye’nin ilk ilaç hammaddesi üretim tesisini kurmak üzere çalışmaya başladım ve burada kaptığım “virüs” ile o gün, bu gündür habire sanayi tesisleri kurmaya çalışıyorum.

Üç sene sonra buradan ayrılıp başka bir ilaç firmasına geçtim ve burada da daha büyük ve kapsamlı bir tesis kurdum. Artık yolumu seçtim ve bundan sonra hep yeni tesisler kuracağım diye düşünürken bu şirketten ayrılamadım ve şirket içindeki yatırımları yönetmeye başladım.

Bu arada evlendim; önce bir oğlum, dört yıl sonra da bir kızım oldu. Oğlumdan bir kız, bir de oğlan torunum var; kızım ise beni hala torunlarımı ne zaman göreceğim konusunda cevapsız bırakıyor.

Birinci eşim bana en fazla on yıl tahammül edebildi; ayrıldıktan bir yıl sonra şimdiki eşimle evlendim. Eşimin müthiş sabrı ve iyi niyeti sayesinde yirmibeş senedir hala sokağa atılmadım ve galiba bundan sonrası için de artık tehlike kalmamış gibi görünüyor.

Son yirmi senedir kendi şirketimizle habire sanayi tesisleri kuruyoruz, galiba toplamda üçyüz tesisi geçen sene geride bıraktık. Son beş yıldır da gece gündüz atıkların bertarafı ve enerji üretimi ile atıksuların tekrar geri kullanımı konularında kafa yoruyorum. İçim dışım tavuk kakaları, sığır gübresi, arıtma çamurları, kanalizasyon suları ve bunun gibi pisliklerle dolu. Ama inşaallah bundan bir sene sonra sabah yüzünüzü mis gibi pırıl pırıl bir su ile yıkarken beni hatırlarsanız, işte o zaman hayallerim gerçekleşmiş olacak.