REFLECTIONS ‘65+50

Robert Academy’den 1965 yılında Mezun Olanlar
 ve
Onların Robert Academy Ortaokul ve Lise Yıllarında
Sınıf Arkadaşı olmuş olanların
2015 Yılında Liseden Ellinci Mezuniyet Yılı,
Yani,
Dünyanın dörtbir yanına dağılmalarından sonraki,
50 Yıllık Hayat Yolculuklarının Öyküsüdür.
Bu yolculuk sırasında
Hayata Yenik Düşmüş Arkadaşlarımız da Unutulmamışdır.

Tüm Öğretmenlerimizi Saygıyla Anıyoruz.

Robert Academy, İstanbul, Bebek

 

 

Derleyen

Nabi Eren


REFLECTIONS ‘65+50 HAZIRLANIRKEN ...

Sevgili Arkadaşlarım,
Sizlerle, Aralık 2014 den Nisan 2015 aylarını kapsayan beş ay boyunca,  yoğun ve yorucu yazışmalar sonucu, birlikte oluşturduğumuz REFLECTIONS ‘65+50’yi sonunda tamamladık.
Bu çalışmalar sırasında 143 kişilik bir Sınıf Listesi oluşturduk; bağlantımızın koptuğu pek çok arkadaşımızın izini adresini bulduk. 20 arkadaşımızı kaybetmiş olduğumuzu öğrendik. Orta sonda bizden ayrilan 28 okuldaşımızı tesbit ettik. Orta Okulda ve Lise’de ara sınıflarımızda okuldan ayrılan bazı arkadaşlarımızı dahil ettik. Ve bir sonraki sınıfa, RA’66ya emanet ettiğimiz canlarımızla temas kurduk.

1958, 1962, ve 1965 yıllıklarında adı geçen  tüm öğretmenlerimizi albümümüze dahil ettim.
1965 yılında 103 mezunla çıktığımız sınıfımızın doğal üyesi olan 40 kişi daha eklenerek oluşturulan bu liste ve albüm hazırlanırken, 1958, 1959, 1962, 1965 ve 1966 Reflections’larından  yararlandım.

Pekçok arkadaşımızdan anı fotoğrafları geldi. Bunlardan pekçoğu baskıda kullanılamıyacak derecede küçük, silik veya bozuk idi. Bunları kullanamadım; kullanamadığım fotolar için özür diliyorum. Başta Erhan Altunel, Jefi, Ömer Altuğ, Münip Gümrükçüoğlu, Ahmet Çullu, Yalçın Diril, Ahmet Alkan, Nurhan Becidyan, ve Canerhan Tipi olmak üzere foto gönderen tüm arkadaşlarımıza teşekkür ediyorum.

Yurt dışında yaşayan arkadaşlarımız ingilizce klavye ile Türkçe yazmışlar; bunları elden geldiğince Türkçe harflere döndürdüm.
Kaybettiğimiz arkadaşlarımız için bulabildiğim bilgilerle yazılar yazıp, sayfa oluşturdum. Bilgi bulamadıklarım için eldeki yıllıklardan yararlandım.
Yazı ve fotoğraf gönderemeyen arkadaşlarım için eldeki yıllıklardan alıntı yaptım. Onları yoksaymaya gönlüm elvermedi.
Albümde Filiz buluşmalarına minimum yer verilmiştir. Filiz buluşmaları yazı ve resimleri bu albüm kapsamında ele alınamıyacak kadar çok yer kaplamakta ve müdavimleri arasında ’64, ’65, ’66 ve ’67 mezunları bulunduğu gibi, dışardan katılımcılarda bulunmaktadır. Bu nedenlerle Filiz buluşmalarını ayrı bir albümde ele almayı planlamaktayım.
 Yazı ve özel fotolarını gönderen arkadaşlarıma, vakit bulamayıp da mazeret bildirenlere, çeşitli sebeplerle cevaplıyamayanlara, velhasıl bir dönem bizlerle olan ve hayatımıza renk katmış olan tüm arkadaşlarımıza, ve öğretmenlerimize, ’58 Reflections’ı için müjde Gürlek’e, ’62 Reflections’i için Moşe Hayim’e ve ’66 Reflections’ı için Mehmet Ceritoğluna  teşekkür ediyorum.
Bu Albümün basımı için BÜ Rektörlüğü Matbaası ile bağlantımızı sağlayan Selçuk Erden’e, matbaa ile ilgili çalışmalarda destek olan Erhan Altunel’e ve Matbaa müdürü Birol Bey’e, çalışmalar sırasında yol gösterici çalışmalarıyla Bilge Cankorel ve Sertan Özan’a, özetle 50.Yıl Komitesine çok teşekkür ediyorum. Bu saydıklarımın katkısı olmasaydı bu albüm oluşturulamazdı.
Bizleri buluşturan Yahoo yazışma grubunu oluşturan Ahmet Şenkut’a çok şey borçluyuz.
25., 30., 40., ve 45. Yıl buluşmalarımızı düzenleyen, Filiz buluşmalarını kurumlaştıran, mezuniyetimizden beri çoğunluğumuzla irtibatını kesmeyen, sınıfımızın çimentosu Aykut Gürlek’i özlem ve rahmetle anıyoruz.
Nihayet, ’65 sınıfının çoğunun sekiz gençlik yılını geçirdiği ikinci yuvaları RA Bebek yerleşkesinde anıları tazeleme imkanını sağlayan bu programın gerçekleşmesinde değerli desteklerini esirgemeyen Sayın Rektörümüz Prof. Dr. Gülay Barbarosoğlu’na içten teşekkürlerimizi sunarız.


1965 SINIFI

 

Hayatımızın en önemli dönemini,  sekiz dokuz yıllık çocukluktan genç adamlığa geçtiğimiz    12 – 20 yaş aralığını, yedigün/ 24 saat, dünyanın en güzel yerleşkesinde, dolu dolu, birlikte yaşadığımız  kardeşlerimizin, dünyanın dört bir yanına dağıldıktan sonraki 50 yıllık hayat hikayelerini, yakın çevrelerini, iş yaşamlarını, deneyim ve uzmanlıklarını kayda geçmek ve paylaşmak görevimizdir.

İlkokuldan sonra, 1955-57 yıllarında 11- 12 yaşlarında girdiğimiz Robert Academy’den 1965 yılında lise mezunu olarak ayrıldık. Sınıf mevcudumuzun en az yarısı yatılı, bunların da çoğunluğu daimi yatılı idik. Yedigün/24 saatimizin her dakikasını, acılarımızı, sevinçlerimizi, hastalık ve keyiflerimizi paylaştık.

Buluğ çağımızı, ilk gençlik deneyimlerimizi, İstanbul hayatını birlikte karşıladık. Erkek okulunda maçolaştık. Dışarıda rastlayacağımız kızları hayal ettik.

Dünyanın en güzel yerleşkesinde, Robert Kolej’in (şimdiki Boğaziçi Üniversitesi’nin) Hisarüstü yerleşkesinde okuduk, Boğaziçi manzaralı yatakhanelerde  yattık.

Robert Academy Ortaokul bölümünün son mezunlarıydık. Sınıfımız 1962 yılında Lise 1’e geçtiğinde ortaokulumuz kapatıldı. Bu nedenle bazı arkadaşlarımız aramızdan erken ayrılmak zorunda kaldılar. Onlara son zamanlarda yeniden kavuştuk, keyif aldık.

Seçkin Amerikalı, Alman, Fransız, ve Türk hocalarımız bizlere önder, eğitmen ve öğretici oldular.

Aramızda az sayıda değişik uyruklardan öğrenciler yanında,  değişik din ve etnik kökenli olmak üzere farklarımızı fark etmeden tam bir Biraderlik sergiledik. Aslında yoktu farkımız birbirimizden.

Bizler çevremizde olup bitenlerin farkına vardığımız andan itibaren sınıf arkadaşlarımızı ve mevcudumuzu etkileyen toplumsal olaylar ve yıkımlarla karşılaştık.

6-7 Eylül 1955 yıkımı, 1956-1959 Kıbrıs mitingleri hepimizi derinden yaraladı.

27 Mayıs 1960 darbesi kimine göre devrim, kimine göre yıkım oldu. Bu olaydan sonra, Aydın Menderes’i ancak ODTÜ kantininde 1965 de görebildik.

1964 Kıbrıs olayları sonucundaki istenmeyen karışıklıklardan etkilenen arkadaşlarımız oldu.

Hepimiz çok değişik gelir ve meslek gruplarından gelen ailelerin çocuklarıydık. Çoğumuz da bursluyduk.

Ortak yanımız, ellerindekinin değerini bilen, gösterişten sakınan, tutumlu  ailelerin çocukları olmamızdır. Bu bizleri ayrıştırmayan bir özelliğimiz idi.

Anne ve babalarımız Cumhuriyet dönemi çocukları ve gençleri olarak, ciddi bir değişim ve kuruluş döneminde yetişmişler, okumuşlar ve çalışmışlardır. Tam bir yokluk döneminden gelmekteydiler. Birinci Dünya Harbinin, Yurdun işgalinin, 1915 olaylarının, İstiklal Harbinin, Cumhuriyetin Kuruluşunun,  Doğu isyanlarının etkilerini hissetmişler; Cumhuriyet Devrimlerini, Harf devrimini, Gerici Ayaklanmaları, 1934 Trakya Olaylarını, Varlık Vergisini, İkinci Cihan Harbini, çok partili hayata geçişi, Demokrat Parti İktidarını, Kore Savaşlarını, Nato’ya girişimizi yaşamışlar ve bizleri bu deneyimlerinin ışığında yetiştirmişlerdir.

Hepsi de yurtsever ve kaynaşmış bir ulus arzulamışlardı.

   50. YIL KOMİTESİ
BİLGE CANKOREL, ERHAN  ALTUNEL, SELÇUK ERDEN, SERTAN  ÖZAN, NABİ EREN